fǎn
橎 fǎn ㄈㄢˇ
◎ 古书上说的一种树。
sù
céng
dàng
dān
jìng
qūn
yǐn
cí
wū
zhà
bàng
mào
zuó
gū
qiú
huò
qì
sī
fèng
qīn
shé
jié
jì
zhǔ
lù
liǎn
xiāo
lái
xiōng
tú
chuàng
fū
chéng
tuó
sì
