fēng
篈 fēng ㄈㄥˉ
◎ 古书上说的一种竹。
jùn
biāo
pán
xīn
huá
sháo
xiāo
wù
yǔn
là
hú
chóu
duàn
juàn
yù
xiāng
qín
chén
shè
yǎng
qiān
zhěng
wěi
chī
zhé
zhōu
zū
qì
tú
zè
cuò
bù
jiàn
huò
