péng
袶 péng ㄆㄥˊ
◎ 〔衱袶〕古书上说的一种草。
xī
lù
hào
wǒ
wǎn
jìn
měi
è
jiǎo
luǒ
suǒ
huí
guó
mǔ
chà
tɑ，注音：ㄊㄚ
yáng
shī
xiōng
jìng
biàn
dou
yòu
bó
jiù
luò
shā
liǎng
tóng
zhěn
gé
fǔ
dài
qiàn
